We zijn inmiddels beland in Riwaka, waar we vlak bij het Abel Tasman national park zitten. De accommodatie (Dehra Doohn chalets) is letterlijk een hutje op de heuvel met een prachtig uitzicht over het fruitgebied, de bergen en de zee. Onze buren zijn o.a. de kippen, schapen en citroenbomen die zeer zure citroenen produceren. We hebben bij aankomst ook voor het eerst eten afgehaald, dit maal bij de indiër omdat de fish en chips zaak al dicht was. De curry was prima en gelukkig niet te pittig en we hebben de rest van de avond gewoon even wat gedronken, een spelletje gedaan en op tijd naar bed want om 8:30 moesten wij ons melden bij de kayak/hike activiteit in het Abel Tasman park.

We zijn om half 7 opgestaan en rustig ontbeten en op weg gegaan naar het nationale park. Doordat het de afgelopen week zulk slecht weer is geweest (hebben wij overigens alleen onderweg last van gehad) zijn er veel omgevallen bomen, landverschuivingen en overstromingen en ook het weggetje naar het park was niet schadevrij. Het park zelf is sinds 1942 een nationaal park en herbergt verschillende planten en diersoorten die uniek zijn voor de regio. Ons programma bestaat uit 2 uur kajakken op de pacifische oceaan om de zeehonden te bekijken en vervolgens een hike door het bos te maken. We zijn met z'n drieën wezen kajakken (Marietje bleef thuis) en hebben met z'n tweeën gelopen (Jan Willem had last van zijn knie) en zouden om 5 uur terug zijn. Het kajakken was een uitdaging en het lopen erna was best zwaar. De uitzichten waren fenomenaal en na elke bocht zou je weer een foto willen maken van het uitzicht en de natuurschoon. Eenmaal terug bleek dat de taxi van Jan Willem iets te ruig was en hij een zeer been had doordat de kapitein te ruig was en alle passagiers tegen iets aanknalden. Dit was natuurlijk niet de bedoeling en de organisatie heeft zijn excuses aangeboden en een ‘refund' gegeven. Een refund is het Engels voor: je geld terug.

Vandaag zitten we lekker bij te komen en bereiden we ons voor op de tocht naar het Noorder eiland en gaan nog even genieten aan het strand. Of en hoelaat we moeten vertrekken is onduidelijk, omdat de weg naar Picton (waar we de ferry opgaan) nog gesloten is en het nog niet zeker is wanneer deze open gaat en/of er een alternatieve route beschikbaar is (ook deze is geblokkeerd). Wat er ook gebeurt, jullie horen het wel.

Een hele fijne jaarwisseling toegewenst,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

P.s. Jan Willem lijkt niks van het incident te hebben overgehouden, alleen nog een wat pijnlijk been door de bloeduitstorting.