Vulkanen, Watervallen en weer het vliegtuig gemist...

Kia ora,

Meestal begin ik de blog met een kort stukje over hoe/wat/waar, alleen staat er nog niks in wat wij tijdens het rijden doen, daar ga ik nu eerst even wat aandacht aan besteden.

Vanuit Katiri zijn we op weg gegaan naar Okahuna waar we het nationale park in gaan. De afstand is ongeveer 400km en de rit zou ongeveer 5 uur duren. Dit zijn vrij normale afstanden die wij afleggen en qua tijd ook niet ongewoon. Onderweg zie je van alles, het landschap veranderd eigenlijk om de 40 kilometer. We begonnen in een gebied met een brede kuststrook om vervolgens over te gaan in een totaal vlak stuk land. Een van de eerste stops is in Okahiti geweest omdat daar 'outlets' waren en we nog op zoek zijn naar een leuke souvenir en zowel Joost als Marietje naar badkleding. Het resultaat was totaal anders, teenslippers voor Hans en Joost. Het dorpje zelf bestond uit deze outlets en veroorzaakte zowaar file! We zijn vervolgens doorgereden naar Foxton, waar een replica van een Nederlandse molen staat en je zowaar drop, pepernoten en stroopwafels kunt krijgen. Het begon inmiddels wat later te worden en wij zijn op een gegeven moment in een ander dorp (wat later bleek vlakbij de eindbestemming) gestopt om wat te eten. Uiteindelijk waren we om 6 uur in Okahuna.

Het gebied van Okahuna is vlak bij een nationaal park waar onder andere 2 vulkanen in zitten. een duidelijke kegelvulkaan en een wat vlakkere (deels ontplofte) vulkaan die nu nog als berg in het landschap opdoemd. Ons verblijf is fantastisch en we hebben uitzicht op de grote vulkaan die bedekt is met sneeuw. In de winter kun je hier ook de ski's onderbinden. Voor ons staat op het programma een wandeling naar een aantal watervallen en voor Joost en Marietje een rondvlucht in een vliegtuigje. Helaas is het de hele dag bewolkt geweest en hebben we het vliegtuigje dus 'gemist'. De wandeling is wel erg leuk geweest, maar ook zwaar, het is inmiddels goed warm (27 graden) en de zon brand lekker door. We hebben door het park gelopen en het uitzicht vanuit de hoogte was prachtig, met name op de schoolboek kegelvulkaan die zo opvallend is.

We hebben vanavond lekker de BBQ aangehad met een glaasje wijn erbij. Het is echt genieten en ook weer echt iets wat bij een vakantie past. Morgen gaan we op weg naar de kust, richting Hastings, dit zal ook weer een uitgebreide rit worden die waarschijnlijk wel de hele dag zal innemen. Dit komt ook omdat wij onderweg stoppen en nogal wat foto's maken. Inmiddels zijn we ook over helft van onze reis heen, maar wat er nog moet komen is prachtig!

Groeten,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

Kiwi, Kaka en Penguin?

Kia ora,

Inmiddels zijn we op Kapiti eiland beland waar wij 1 nacht verblijven en op zoek gaan naar de Kiwi, Kapiti eiland is een vlak voor de kust bij Wellington met een specitale status. Het is er vrij van ongedierte, zoals possums, ratten en fretten en daardoor een paradijs voor vogels. Het eiland is gedeeltelijk privé bezit van een Maori familie die hier hun vakantiehuisjes hebben. Normaal gesproken wonen er maar 4 mensen, maar gedurende de vakanties zijn dit er meer, alleen kunnen er nooit meer dan 50 mensen op het totale eiland zijn en maximaal 18 per familietak. Dat wij hier dus kunnen verblijven is vrij uniek.

Bij aankomst valt op hoe mooi het eiland is met de heuvels en de vele vogelgeluiden. (Kaka, een bijzonder slimme ara) Wij worden verwelkomt door aoma, die eigenlijk de beheerder en het familiehoofd is van het eiland. Zij legt de basisregels aan ons uit (qua privacy o.a.) en vervolgens wordt de bagage gecontroleerd op ongewenste meereizigers zoals ratten. Onze accommodatie is een simpel tuinhuis waarin stapelbedden staan die wij met 2 personen per compartiment delen. De douches en de w.c. staan los en zijn worden gedeeld met de familie. Een opvallend ding is dat water wordt opgevangen en wordt gebruikt voor douchen en het toilet en er een generator staat voor de elektra.

Het verblijf is op basis van avondeten en een ontbijt, maar het begint al nadat wij terugkomen van onze wandeling met een borrel. Deze ‘borrel' is zeer uitgebreid met wijn en fris plus saladekommen met nootjes, een schaal vol met vers gerookte vis en crackers met spread. Even schrikken want we moeten nog eten! Het diner was erg goed, van salade tot rijst en van vlees tot vis, alles was er. Even een speciaal stukje over de ‘vis', voor Marietje was er botervis en Paoa-vlees. Paoa is een schelpdier waarvan de schelp hier verkocht wordt als souvenir omdat hij zo mooi is. De schelp is niet alleen mooi, het vlees smaakt ook fantastisch en zit totaal geen vissmaak aan. (Karin, aanrader!)

's Avonds was het dan zo ver, op zoek naar de Kiwi's onder begeleiding van een van de familieleden. Kiwi's zijn nachtdieren en het heeft tot half 2 's nachts geduurd voordat we een goede ‘spotting' (daadwerkelijk een goed zien en niet zijn kont alleen) hadden. Helaas geen foto genomen omdat het maar erg kort was, maar daardoor wel heel speciaal. De soort die wij gezien hebben is ‘little spotted Kiwi'. De grote bonus zat aan het eind toen we een paar pinguïns zagen. De blauwe penguin is erg klein, maar vooral erg schattig, van deze hebben we wel foto's en die posten we nog.

De volgende ochtend was het er vroeg uit en om 8 uur ontbijt en vervolgens half tien weer de boot terug naar het vaste land. Inmiddels zitten we in Ohakuna (Riverside lodge) waar we het nationale park gaan bezoeken. Door het beperkte internet volgen de foto's van ons avontuur later.

Vriendelijke groeten,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

Schuitje varen, Zwemmen en Te Papa.

Kia Ora,

In Picton zijn wij op de Interislander gestapt (een megaferry van 40m hoog) en hebben de Cookstreet overgestoken naar Wellington. De tocht heeft 3 uur in beslag genomen en was erg mooi door de fjorden en langs de kust. Dezelfde avond zijn we het Museum Hotel ingegaan en hebben Hans en Joost besloten maar eens gebruik te maken van het zwembad, de sauna en de overige faciliteiten. Het hotel is tegenover Te Papa, het nationale museum van Nieuw Zeeland en er zit een New World supermarkt om de hoek! Verder hebben wij een nieuwe auto, een Toyota (Toybota - Top Gear) Landcruiser.

Oud en Nieuw was dus nogal vreemd (zie eerder post, de p.s.) zonder vuurwerk en het ' warme' weer. Wij hebben 1 fles buitgemaakt en buiten genoten van het entertainment (cabaret) om vervolgens af te tellen naar het nieuwe jaar. Hier is nieuwjaar niet echt bijzonder, er wordt vooral gefeest door de jeugd en eigenlijk gaat iedereen na 12 uur direct naar huis. Nieuwjaarsdag is heel rustig verlopen, rustig wakker worden, even eten en vervolgens met z'n alleen even het zwembad in en de sauna in. Dit was even echt bijkomen en ook even iets nieuws (sauna) uitproberen. Marietje heeft zich ook even aan de fitness aparaten gewaagd!

Vanmiddag zijn we naar Te Papa gegaan en hebben we de geschiedenis van Nieuw Zeeland gezien, van het ontstaan van het eiland tot de moderne tijd. Het museum heeft een breed spectrum aan kunst, cultuur en is nog gratis ook. Het begint bij de flora en fauna op de eilanden, die eigenlijk continu bedreigd wordt door uitheemse dieren en planten. Het pronkstuk is een 'giant octopus', een gigantische 4 meter lange inktvis die alleen hier tentoongesteld staat. Een aantal gangen verder volgt de (fysisch) geografische en geologische uitstalling over het ontstaan en de eigenschappen van Nieuw Zeeland. Het geheel sluit af met de ontwikkelingen door de emigratie van europeanen, pacifische bewoners en de ontwikkelingen van het land en de cultuur. Extra tentoonstellingen waren er over het heelal, moderne Nieuw Zeelandse kunst en Maori kunst en cultuur. Met name het laatste was natuurlijk verplichte kost en ook leuk om te zien.

Wellington zelf is een stad van 200.000 inwoners en de hoofstad van het land. Een wandeling langs de waterkant is aan te raden vanwege het uitzicht over de baai en dit staat nog voor vanavond op het programma. Morgenochtend moeten we er op tijd uit om de boot naar Kapiti eiland te halen en zullen wij daar een nachtje verblijven. Tot nu toe is Nieuw Zeeland fantastisch om te verblijven en vooral de natuur in al zijn aspecten zeer bijzonder.

Vriendelijke groeten en bedankt voor alle leuke reacties!

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

Kia hari te tau hou

Kia Ora enkia hari te tau hou,

Vanuit Wellington Nieuw Zeeland een heel gelukkig en voorspoedig 2011 gewenst! Voor jullie nog 12 uur oudjaar te gaan... Wij maken het voor het eerst mee met 20 graden en in ons t-shirtje!

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

P.s. Geen vuurwerk hier, tot grote teleurstelling van Joost. Aftellen tot het nieuwjaar en dat was het. Gelukkig hebben we nog 2 flessen bubbelwijn! (En die gaan niet alle 2 op *knipoog*)

Wat informatie tussendoor.

Kia Ora,

Als het goed is heeft iedereen (vrienden, familie, collega's etc.) waarvan wij het e-mail adres hebben een mail gehad met deze link. Het blijkt toch niet helemaal goed gegaan te zijn, dus mocht je iemand weten die deze link nog niet heeft, stuur het even door.

Verder worden de foto's genomen met een Panasonic TZ-10.

Verder updaten wij het blog om verschillende tijden/momenten, dus nogmaals kijk regelmatig voor nieuwe foto's en verhalen.

Tot zover,

Hans

Kayakken, Lopen en een ‘refund’?

We zijn inmiddels beland in Riwaka, waar we vlak bij het Abel Tasman national park zitten. De accommodatie (Dehra Doohn chalets) is letterlijk een hutje op de heuvel met een prachtig uitzicht over het fruitgebied, de bergen en de zee. Onze buren zijn o.a. de kippen, schapen en citroenbomen die zeer zure citroenen produceren. We hebben bij aankomst ook voor het eerst eten afgehaald, dit maal bij de indiër omdat de fish en chips zaak al dicht was. De curry was prima en gelukkig niet te pittig en we hebben de rest van de avond gewoon even wat gedronken, een spelletje gedaan en op tijd naar bed want om 8:30 moesten wij ons melden bij de kayak/hike activiteit in het Abel Tasman park.

We zijn om half 7 opgestaan en rustig ontbeten en op weg gegaan naar het nationale park. Doordat het de afgelopen week zulk slecht weer is geweest (hebben wij overigens alleen onderweg last van gehad) zijn er veel omgevallen bomen, landverschuivingen en overstromingen en ook het weggetje naar het park was niet schadevrij. Het park zelf is sinds 1942 een nationaal park en herbergt verschillende planten en diersoorten die uniek zijn voor de regio. Ons programma bestaat uit 2 uur kajakken op de pacifische oceaan om de zeehonden te bekijken en vervolgens een hike door het bos te maken. We zijn met z'n drieën wezen kajakken (Marietje bleef thuis) en hebben met z'n tweeën gelopen (Jan Willem had last van zijn knie) en zouden om 5 uur terug zijn. Het kajakken was een uitdaging en het lopen erna was best zwaar. De uitzichten waren fenomenaal en na elke bocht zou je weer een foto willen maken van het uitzicht en de natuurschoon. Eenmaal terug bleek dat de taxi van Jan Willem iets te ruig was en hij een zeer been had doordat de kapitein te ruig was en alle passagiers tegen iets aanknalden. Dit was natuurlijk niet de bedoeling en de organisatie heeft zijn excuses aangeboden en een ‘refund' gegeven. Een refund is het Engels voor: je geld terug.

Vandaag zitten we lekker bij te komen en bereiden we ons voor op de tocht naar het Noorder eiland en gaan nog even genieten aan het strand. Of en hoelaat we moeten vertrekken is onduidelijk, omdat de weg naar Picton (waar we de ferry opgaan) nog gesloten is en het nog niet zeker is wanneer deze open gaat en/of er een alternatieve route beschikbaar is (ook deze is geblokkeerd). Wat er ook gebeurt, jullie horen het wel.

Een hele fijne jaarwisseling toegewenst,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

P.s. Jan Willem lijkt niks van het incident te hebben overgehouden, alleen nog een wat pijnlijk been door de bloeduitstorting.

Walvissen, Dolfijnen en Zeeziekte…

De dag van aankomst is altijd wat chaotisch, zeker na 5 uur rijden op wegen waar je weliswaar 100 km/h mag, alleen die niet zo vlak en recht zijn als in Nederland. Hier zijn er veel meer bochten en is het asfalt ook veel ruwer waardoor de rit intenser is voor elke passagier. Bij aankomst moet ook weer een groot gedeelte van de bagage uit de auto en daarna moet er alweer gegeten worden. Wat we vaak doen wanneer we ergens aankomen is even de omgeving verkennen door een stukje lopen. In dit geval naar de zeehonden kolonie die ong. 20 minuten van ons vandaan is. Om 8 uur liggen de beesten al op het vaste land, de rotsen of zelfs gewoon op de parkeerplaats en is het erg makkelijk om een mooie foto te maken.

De volgende dag zijn we gaan walvis spotten. Voordat je alleen zo'n gevaarte van 16 meter te zien krijgt moet je wel even de open zee op met de boot en ‘mazzel' hebben dat die bovenkomt, ze kunnen namelijk wel 2 uur onderwater blijven en komen dan maar 12 minuten naar boven. Nou is dat een gegeven, alleen de zee is zo af en toe wat ruig en Jan Willem en Hans hadden toch wat last van de deining. De Walvis had nergens last van, hij liet zich even zien en dook vervolgens weer onder. Je ziet er niet veel van, maar het een toch een beest net zo groot als een Connexxion bus, alleen 4x zo zwaar.

De 2e dag in Kaikoura was eentje met hoogtepunten, maar begon met een hoogtepunt voor Jan Willem. Hij is eerst met de gastheer John en zijn buurman wezen vissen op kreeften, ze hadden er 1 en die mochten wij 's avonds opeten. Hierna zijn we naar de dolfijnen gegaan, hup weer een bootje op en achter de groep aan. Eenmaal bij de groep kregen we het teken en konden we met dolfijnen zwemmen. Nou is het zo dat je dolfijnen moet vermaken (en niet andersom) en dus de aandacht trekken door te duiken, geluid te maken en hun aan te kijken. Als je succesvol was kon je een wedstrijdje rondjes zwemmen doen, een sprintje trekken of gewoon een stukje meezwemmen. Het was zeer inspirerend en vooral erg leuk. 's Middags hebben we met de zeehonden gezwommen, alleen hadden ze weinig interesse in ons en hebben we ze gewoon bekeken. Zeehonden zijn eigenlijk de ‘katten' van de zee, zij beslissen en jij moet je aanpassen, terwijl de dolfijnen meer de ‘honden' zijn die wel zin in een spelletje hebben.

Na een druk dagje zwemmen met beesten hebben we boodschappen gedaan voor de volgende bestemming; Riwaka. Boodschappen doen in Nieuw Zeeland is simpel, je gaat naar Countdown of New World, dit zijn de enige twee ketens (met een aantal verwanten), met vrijwel identieke schappen. Qua prijzen is het duurder dan Nederland (hier zijn geen landbouw subsidies), alleen cola en vlees zijn goedkoper. En in Kaikoura kon je ook AH hagelslag, Bolletje beschuit en Euroshopper melba toast krijgen. Wij eten vooral dingen zoals sla, pasta, chili con carne en gewoon groenten, aardappelen en vlees komt er ook nog wel in. Het is een echte vakantie, met echt vakantievoedsel!

Vriendelijke groeten,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost.

Huisje, Rotsje, Hondje?

Kia Ora,

Inmiddels zijn wij in Awatuna aangekomen met als doel het zien de Pancake rocks en het bezoeken van de Hokitika Gorge, gister kon je van het laatste al enige foto's zien. Inmiddels hebben wij door een rekenfout (qua tijd/dagen) ons kerstmaal al op. Maar het wordt morgen op 1e kerstdag gewoon pannekoeken, lekker simpel.

Het programma van vandaag is 's ochtends Hokitika, een klein stadje aan de kust met vooral veel winkels jade, possum kleding (google Possum merino of Possum) en schelpen. Marietje had in de planning om jade aan te schaffen, alleen bleef het bij een mooie schelp. Na even een lekker hokipoki ijsje gegeten te hebben zijn we op weg gegaan naar de Pancake Rocks. Het duurt ongeveer anderhalf uur om naar deze rotsen te rijden, maar zoals alles hier ligt het ver uit elkaar en heb je de auto nodig om er te komen. Het uitzicht op de zee, de rotsen en de enorme golfslag die tegen de kust aanbotst is erg mooi om te zien en vooral de ruigheid maakt het zo speciaal.

Tijdens onze lunch bij de Pancake rocks hebben we kennisgemaakt met een van de vele loopvogels van Nieuw Zeeland: Een kruising tussen een eend (verenkleed) en een kip (poten en kop) en loopt als een struisvogel. Bedelen om eten hoort bij zwervers, maar deze vogels zijn er expert in. Eenmaal terug bij het huisje hebben we een poging gewaagd om aan de rivier hier in de buurt jade te zoeken... Het resultaat: Een nat pak door de regen, zand in de oren door de wind en de stenen die we vonden was alles; behalve jade. Vanavond gaan we nog naar de gloeiwormen kijken, zo wordt het verkocht, terwijl het eigenlijk de poep van de maden is die oplicht.

Nu wil ik even wat kort aandacht besteden aan onze verblijfplaats, met name omdat deze zo bijzonder is. Wij verblijven in Awatuna Homestead, een b&b met 2 huishonden, waarvan wij de bordercollie helemaal fantastisch vinden. Zij weet precies hoe ze deur moet openmaken (en komt dus op bezoek, tenzij je even het deur voor de trap doet) en gaat netjes bij haar speeltjes zitten totdat een van de gasten besluit maar eens met haar aan de gang te gaan. Joost en Hans houden haar dus goed bezig, volgens de eigenaresse was ze gister afgemat! Tot zover de fauna, nu de flora en het uitzicht, wat eigenlijk fantastisch is. Voor kijken we uit op de duinen en het strand, achter op de weide met schapen en de heuvels. De eigenaren (2 super aardige Kiwi's) hebben een schitterende tuin met bloemen, planten, palmbomen en een eigen vijver. Verder hebben ze nog 2 kassen met tomaten en allerlei groente en fruit en een enorme moestuin. En tot Jan Willems grote genoegen staan er ook nog 5 oldtimers die ze opknappen en onderhouden. Nog even kort iets over de eigenaren, ze zijn gewoon zeer zorgzaam, je kan alles bekijken en van alles en nog wat vragen en je voelt je hier alsof je thuis bent.

Morgen gaan we op weg naar Kaikoura, waar we 4 dagen zullen verblijven en o.a. gaan walvisspotten en zwemmen met dolfijnen en zeehonden. Als je het kaartje ook volgt zal dit de langste tocht worden die we gaan maken en ongeveer 5 uur gaat duren, maar in onze 4 WD kun je dit prima heben.

Wij zijn allemaal erg onder de indruk van de reacties van vrienden, kennissen, familie, bekenden, buren, collega's etcetera en met name Jan Willem en Marietje waarderen dit zeer.

Fijne Kerstdagen (in de sneeuw!) toegewenst,

Jan Willem, Marietje, Hans en Joost

P.s. Foto's zijn toegevoegd.